جنگ اوکراین به گره کوری در سیاست خارجی آلمان تبدیل شده است. دولت ناتوان و چندتکه اولاف شولتس، صدر اعظم این کشور هنوز نتوانسته است تصمیم عقلانی و اقناع‌کننده‌ای را حتی برای افکار عمومی کشورش در قبال جنگ اوکراین اتخاذ کند. ژرمن‌ها با اتخاذ سیاست «هم جنگ هم صلح» در قبال جنگ اوکراین، موجبات اعتراض اقشاری از شهروندان آلمانی را نیز در داخل این کشور فراهم کرده‌اند. برگزاری تظاهرات ضد جنگ در یک سالگی جنگ اوکراین در ایالت‌های گوناگون آلمان، بیان‌کننده همین حقیقت است. ژرمن‌ها در این معادله از یک‌سو تلاش می‌کنند به بازیگری عاقل و میانه‌رو تبدیل شوند و از سوی دیگر، با ارسال تانک‌های لئونارد به اوکراین به جزئی از جنگ تبدیل شده‌اند! تاریخ مصرف این سیاست دوگانه، پس از یک سال جنگ و نابسامانی، به پایان خود رسیده است! صدراعظم آلمان به تازگی متعهد شده است کشورش در زمینه تقویت صنایع نظامی و تولید بیشتر تسلیحات گام‌های جدی بردارد.
بدیهی است که سیاست تسلیحاتی جدید ژرمن‌ها، مبتنی بر بازدارندگی نبوده و همان‌گونه که از سخنان شولتس برمی‌آید، او قصد دارد بیش از پیش نقش مخرب ژرمن‌ها در جنگ را تقویت کند. از سوی دیگر، حتی برخی هم‌حزبی‌های شولتس به وی هشدار داده‌اند که جنگ‌طلبی در اوکراین یا اتخاذ مواضع دوگانه در این معادله، وی را به دام بازی خاص دموکرات مسیحی‌ها (رقبای سیاسی سوسیال دموکرات‌ها) خواهد انداخت. در جریان برگزاری انتخابات محلی اخیر در برلین، سوسیال دموکرات‌ها سخت‌ترین شکست دو دهه اخیر خود را متحمل شدند و پیروزی آسانی را برای رقبای خود رقم زدند؛ زیرا برخی از رأی‌دهندگانی که خواستار ایفای نقش «میانجی‌گری دولت شولتس» در قبال جنگ اوکراین بودند، به هدف خود دست پیدا نکردند. اکنون بیشتر شهروندان آلمانی از شولتس نه به عنوان نماد عقلانیت و صلح، بلکه به نماد سردرگمی و جنگ یاد می‌کنند. این واقعیت، با تصویرسازی کاذبی که سوسیال دموکرات‌ها در انتخابات سراسری سال گذشته از خود صورت داده بودند، تفاوتی اساسی دارد! سخنان اخیر صدراعظم آلمان، بی‌ارتباط با سفر اخیر زلنسکی به کشورهای اروپایی و سخنرانی وی در بروکسل و سپس نشست امنیتی مونیخ نیست!
صدراعظم آلمان با تأکید بر اینکه دولت تحت رهبری وی هرگز تصمیمی در خصوص ارسال سلاح را ساده و کم اهمیت تلقی نمی‌کند، توضیح داد که حمایت از اوکراین «برای دفاع از نظم صلح اروپایی» با اطمینان از اینکه «ناتو به یک طرف مخاصمه تبدیل نمی‌شود»، ضروری است؛ اما این اظهارات شولتس قطعاً خیال طرفداران صلح در آلمان را راحت نمی‌کند! ژرمن‌ها مانند فرانسوی‌ها بازی دوگانه‌ای را در جنگ اوکراین در پیش گرفته‌اند که هدایت آن، چندان از عهده این سیاستمداران اروپایی بر نمی‌آید! حرکت میان مؤلفه‌های صلح و جنگ، ظرافت و درایتی می‌خواهد که حداقل مقامات ناتو از آن بی‌بهره هستند. چندی پیش «ولادیمیر پوتین» در یک سخنرانی طوفانی که اتفاقا مورد توجه بسیاری از رسانه‌های غربی نیز قرار گرفت، حمایت تسلیحاتی ژرمن‌ها از کی‌یف با ارسال تانک‌های لئوپارد را مصداق ورود آلمان به صحنه جنگ دانسته بود. همچنین پوتین تصریح کرد، در واکنش به این اقدام، روسیه دست و پا بسته نخواهد ماند! واکنش روسیه نسبت به این موضوع هر چه باشد، به سود حزب سوسیال دموکرات و دوحزب ائتلافی دولت آلمان (دموکرات‌های آزاد و سبزها) نیست؛ موضوعی که بیشتر تحلیلگران آلمانی به آن واقف هستند.
